PURSAKLAR TEŞEKKÜRÜ HAK EDİYOR… Deniz Arslan

Sultanlar liginin kapısına kadar gelmiş ama son anda, uzatma setinde yenilmiş bir takımın oyuncusuna ne söylenebilir? Ne söylerseniz onu teselli edebilirsiniz?
Duygu Sipahi benim arkadaşım. 25 yıllık profesyonel voleybol hayatında Fenerbahçe ve Beşiktaş gibi pek çok Sultanlar ligi takımlarında oynamış, bir yıl yurtdışında ülkemizi başarı ile temsil etmiş, bu sezon da 1. Lig takımlarından Pursaklar da başarılı bir sezon geçiren, ev verimli çağındaki gerçek bir profesyonel.

Bu yıl Türkiye Bayanlar Voleybol 1. ligi B grubunda mücadele ettiler. Son iki haftaya Bolu Belediyenin 4 puan gerisinde girdiler. Bolu belediye son iki haftada iki mağlubiyet alınca da mucizevi şekilde kendilerini birden “playoff”ta buldular.
“Playoff”a kaldıklarında Duygu‘yu tebrik ettim. “Bir de bunun üstüne Sultanlar ligine çıkarsanız muhteşem bir haber çıkar. Hatta ‘Pursaklar Mucizesi’ diye başlık düşünüyorum” dedim.

“Biz kendimize güveniyoruz. Şunu kesinlikle söyleyebilirim ki ‘iyi voleybol’ oynayacağız, sonuna kadar mücadele edeceğiz. İzleyenlere keyif vereceğiz”dedi.

Yarı finalde ilk gün İlbank’a 3-0 yenildiler. Sonraki gün benim favori takımım Manisa Büyükşehir Belediyeyi 3-1 ile geçtiklerinde çok şaşırmıştım. Bu haberi Ankara’da 2. Lig finallerini izlerken Recep Ekin‘den duymuş ve çok şaşırdığımı söylemiştim “Takımın başında Salih Yergin gibi bir hoca varken hiç şaşırma. Salih hoca mucize yaratır” demişti.

Son gün Pursaklar  İzmir Karşıyaka’yı da 3-0 ile geçti ve final grubuna çıktı.
Açıkçası benim için sürprizdi. Çünkü ben final grubuna o gruptan Manisa ve İlbank’ın çıkacağını düşünmüştüm. Ama Pursaklar mucizeyi gerçekleştirmeye doğru gidiyordu. Finalde ilk gün Beylikdüzü ile karşılaştılar. İlk seti de 25-20 aldılar. Sonraki seti 25-20 kaybettiler. 3. ve 4. setleri kıl payı 25-23 kaybettiler. Beraber maç izlediğim Nejat Sancak Hoca “Diğer takımlara göre çok düşük bir bütçeyle genç ve tecrübeli oyuncular güzel harmanlamışlar. Mesela Karabağlı Daniela Djakovic daha 20 yaşında bir oyuncu ve çok düşük bir maliyeti var. Ama yanında tecrübeli, 3. Finalini oynayan bir pasör olan Burcu Şentürk var. Ve Duygu Sipahi var. Kadro alternatifi kısıtlı olmasına rağmen bu kadroyla iyi mücadele oldu” dedi.

İkinci gün İlbank ile unutulmaz bir maç oynadılar. Yenen büyük olasılıkla Sultanlar ligine çıkacaktı. İki tecrübeli antrenörün verdiği taktikle sahaya çıkan oyuncular güçlerinin son damlasına kadar mücadele ettiler. Ralliler uzun, setler son sayılara kadar kafa kafaya gitti ama uzatma setinde 3-2 kaybeden Pursaklar oldu. “Mucize”yi bir setle kaybetmişlerdi.
Maçtan sonra üzgün bir şekilde sahada oturan Pursaklar takımında Duygu Sipahi‘nin yanına gittim. Ne diyeceğimi de bilmiyordum. “Mucizeye çok az kalmıştı” dedim.
“Bazen olmayınca olmuyor işte. Ama sana da söylediğim gibi son ana kadar mücadele ettik. Umarım izleyenlere keyifli maçlar izletmişizdir” dedi.
“Valla muhteşem bir maçtı ama…” dedim.
Açıkçası onu teselli edecek kelimeleri bir araya getiremiyordum. Ne söyleyebilirdim?
“İnşallah gelecek sezon artık” dedim.
“Gelecek sezon bakalım artık. Oynarsam “ diye güldü.
“Oynamayacak mısın?” dedim.
“Bakalım şartlar…” deyince “Oynamalısın! Senin gibi tecrübeli oyuncuların sahada olması, gençlere örnek olması lazım” dedim.
“Ben de bırakmayı düşünmüyorum ama..”  deyince “Aması yok. Bu gün ne kadar iyi bir oyuncu olduğunu herkes gördü” dedim.
“Yazı yazarsan beni değil arkadaşlarımı, onların mücadelelerini ön plana çıkar lütfen. Çünkü onlar daha genç ve iyi oynadıklarını duymaya ihtiyaçları var” dedi.
“İnan ne yazacağımı bilmiyorum henüz” dedim ayrılırken.

Şunu söyleyebilirim ki Pursaklar takımı bu gün mucizeyi gerçekleştirememiş olsa da kendisinden kat be kat büyük bütçeli takımlara karşı onurlu mücadelesi ile salondaki izleyiciyi mest etti.

EVOLEYBOL ailesi olarak bu güzel oyun ve mücadele sergileyen  takımı bir araya getiren Pursaklar yönetimini, teknik ekibini ve oyuncularını kutluyoruz.