Yeni haftaya böyle üzücü bir haberle uyanmak çok zor. Voleybol dünyamızın en efendi, dürüst ve tarafsız aynı zamanda da en başarılı hakem hocalarından, eski MHK başkanı, Türkiye Milli Olimpiyat Komitesi üyesi ve CEV Süpervizörü AKIN İRA’yı kaybettik.
Covid hastalığına yenik düşen binlerce insandan biri olmanın şanssızlığını yaşadı, değerli hocam. Hayatına çok dikkat eden, yaşam kalitesinin yüksek olması da maalesef O’nun aramızdan ayrılmasına engel olamadı.
Çok üzgünüm…
Akın hocam ile aynı mahalleden olmamdan dolayı hüznüm aynı zamanda bir abimi kaybetmiş duygularında…İzmir’in Güzelyalı mahallesinin değerli ve sevilen sayılan bir sakiniydi. Mahalle toplantılarına gelmeyi ertelemez, arkadaşları ile çocukluk anılarını paylaşmaktan çok zevk alırdı. Mahallemiz de kendisi ile başarılarından dolayı gurur duyardı. Küçüklerine sevgiyi büyüklerine saygıyı hiçbir zaman unutmadı.
1980’ li yıllarda İzmir de voleybol final maçlarının değişmezi, deplasmanlı ligin final maçlarının kıdemlisi olarak ülkemizi uluslararası en büyük organizasyonlarda başarı ile şerefle temsil etti. Hayatını anlatan kitabında yönettiği maçları buraya yazsam sayfada yer kalmaz.
Akın Abim ile kısa bir anımı anlatarak, onu bir kez daha hüzünlü ama gururlu hatıraların arasına kaydedelim.
Muğla’da 2018 yılında yapacağımız Veteran Türkiye Şampiyonasının Final maçını yönetmesi için Altan Arslan abimin ricası ile kendisiyle bir telefon görüşmesi yapmış ve (eğer müsaitse) katılmasını rica etmiştim. Hiç tereddüt etmeden ‘evet’ deyip geleceğini söylemişti. Final günü maçını her zamanki gibi başarılı bir şekilde yönetip,maç sonrası muhabbetimizde “hocam sizin yazdığınız bir kitabınız var, bana söz verin lütfen o kitabı imzalayıp, bir anı olarak bende kalmasını sağlayın” deyince, “eh hadi bakalım, voleybol sevdalısı bir kardeşim ve mahallelim olarak ben de söz veriyorum” demiş, İzmir’e döndüğümüzde buluşma sözünü almıştım.
Aradan birkaç hafta geçmiş,bir cuma öğle arasında kendisinin yöneticiliği yaptığı plaza da buluşmuştum. Kahvelerimizi içerken yaptığımız bir saati geçen sohbetimizde, anılarını anlatırken voleybolun gözlerinde yarattığı heyecana bir kez daha şahit olmuştum. Kitabın ilk baskısının son kalan 1 adetinin bana kısmet olduğunu söylediğinde benim nasıl gurur ve mutluluk içinde olduğumu bu satırlarda anlatamam. Bitmesini istemediğim sohbetimizin bir daha tekrarlanmasını dileyerek o günün anısına fotoğraflarımız çekilmiş,her zamanki gibi kendine has güvenli duruşu ve gülüşü ile sosyal medyada paylaşmıştık…
ve tekrar ölümlü dünyanın içinde kaybolmuştuk.
Atatürk Spor Salonunda protokol tribününde fırsat buldukça karşılaştığımız her maçta voleybolumuzun sorunlarını paylaşır, kendisinden Cev vasıtasıyla güncel voleybol gelişmeleri haberlerini alırdım. Her defasında birkaç voleybol anısını da etrafındakilere anlatır, etrafı neşelendirerek,tribüne enerjisini katardı.
Akın Abim, Akın Hocam;
Gerçekten çok üzdün hepimizi. Senin voleybol dünyamıza katkılarını, değerlerini, sakin ama heyecanlı gülen yüzünü bizlerden mahrum ettin. Kaliteli bir yaşamın,beş yıldızlı kalitesiydin bizlere örnek olduğun için…
Allahın rahmeti üstüne olsun.
Seni Çok Özleyeceğiz…Voleybolumuzun Başı Sağolsun…
EVOLEYBOL.COM 