NADİR bir IŞIK Geçti Hayatımızdan….

Yıl 2015 yer; Antalya.

Seneler sonra buluştuğumuz VETERANLAR VOLEYBOL TURNUVASI’nda  yüzlerimizdeki mutlu ifadelerde, özlemin, DOSTLUĞUNUN ve ARKADAŞLIĞIN  yansıması var….

Aynı odada kaldığım oda arkadaşım NADİR Kemal IŞIK ile yıllar sonra ilk defa bir Turnuva’da aynı heyecanı aynı duyguları yaşamaktayım. Herkes Kupa ve Madalya mücadelesini konuşuyor ama bizim odada Nadir; “ Levent’im, bu sevgi ve arkadaşlık DÜNYALARA BEDEL..Bunun KELİMELER İLE İFADESİ bile MUHTEŞEM” diyordu,  son gün Yarı final maçına çıkmadan önce..

Bir kaç dakika sonraki maçta talihsiz bir şekilde ayak burkulması yaşayıp kenara çıktığında hiç sızlanmadı, öfkelenmedi.. Sadece “Çok üzgünüm, sizi bu maçta yalnız bıraktığım için beyler” dedi. Ayağına buz koydurup, kenardan “Hadi beyler, bu maçı bırakmayın” diye bize moral ve destek verdi.

Maçlar bittiğinde ayrı ayrı arabalara bindiğimizde, ”Ben İzmir’e kadar böyle gideceğim, sizi yolunuzdan alıkoymak olmaz” diyerek, tüm ısrarlara rağmen hastaneye bile gitmedi..

İşte bu kısacık olay bile, sizlere NADİR Kemal IŞIK’ın, VOLEYBOL ile ARKADAŞLIK ve DOSTLUK KAVRAMLARININ İLİŞKİSİNİ net olarak açıklar, Değerli Voleybolcu Dostlar..

 

1961 yılının 28 Nisan’ında doğan, aslen Karadenizli bu  dostumu,  ilk olarak 9 Eylül Üniversitesi Bölümler arası Voleybol karşılaşmalarında tanımış, daha sonra İzmir 1.Amatör Küme maçlarında rakip olarak sayısını hatırlayamadığım kadar  maçta karşı karşıya gelmiştim.

Sonra, uzun yıllar İŞ HAYATI-AİLE HAYATI derken, pek fazla bir araya gelemedik, İZMİR’in İKİ YAKASINDA OTURMAKTAN..

90’lı yılların başında bir gün, çalışma ofisimizin karşısında bir tabldot lokantasında, kasanın başında, yönetici olarak ona rastladığımda, sanki daha geçen hafta birlikteymiş gibi muhabbet etmiş ve hemen VOLEYBOL konuşmaya başlamıştık.. Ve o günden sonra aramızdaki Voleybol sevgisi bizi hep bir arada tuttu. Eski Voleybolcu Ağabeylerimiz ve arkadaşlarımız ile İzmir Saint Joseph Okul salonunda, haftanın  iki günü toplaşarak yaptığımız antrenman ve maçların muhabbetini bütün Voleybolcu dostlarımıza anlatıyorduk.  Baktık ki bu heyecan bizi kesmiyor, bu sefer İZMİRGÜCÜ adı altında VETERAN TAKIMInda bir araya geldik..Taa ki geçtiğimiz hafta öncesine kadar..

FANATİZM O’na ve bana çok uzak kalan kelimelerdi. Benim GÖZTEPE’de ,O’nun KARŞIYAKA’da olması hiçbir zaman ARAMIZDAKİ MÜKEMMEL ARKADAŞLIĞIMIZA ENGEL OLMADI, OLAMAZDI da ZATEN.. O sadece maçın heyecanına ve kendi performansına “RAKİP OLMUŞ”, bazılarına göre “Romantik Duygusal” ama çok mütevazi bir sporcuydu. Çalışkanlığı ile her takımın vazgeçilmezi olan, dostluğu ile büyüğünden, küçüğüne herkesin gönlünde olan NADİR bir KİŞİYDİ…

Karadeniz şivesi ile anlattığı fıkralar ile takımın hep GÜLDÜREN YÜZÜYDÜ..

Herkesin derdine derman olacak KOCAKARI İLAÇLARIMIZIN DOKTORUYDU..

Maç sonrasında hararetli tartışmalardan her zaman sakınan SAKİN BİR DOSTTU..

Antrenman salonundaki Voleybol direklerimizin veya filemizin en ufak sorununda hemen Acil bir ÇÖZÜM BULAN, benim deyişimle, ‘MAC GYVER’imizdi O..

Takım çalışmalarından arta kalan zamanlarında VOLEYBOL ile HAYATINI BİRLEŞTİREN ama her şeyi ile TAM BİR VETERAN SPOR ADAMIYDI..

OĞLU ve KIZI ile her zaman ÖVÜNEN ama biricik EŞİNE TAPAN, hepimizin kıskandığı ROMANTİK AŞIK bir KOCAYDI O..Sevgisini her fırsatta gösteren, VARLIĞINI SEVGİSİ İLE PERÇİNLEYEN bir SEVGİLİYDİ O..

HAYATIMDA TANIDIĞIM KENDİNE HAS, EN ÖZEL VOLEYBOLCU DOSTUM ve ARKADAŞIMDI O..

NADİR Kemal IŞIK….

Bu satırları yazarken GÖZYAŞLARIMA HAKİM OLAMADIĞIM, EN DEĞERLİ “BEYEFENDİ” SPORCU ARKADAŞLARIMDAN O.. BU DÜNYA EĞER GERÇEKTEN BİR HAYAL İSE, SEN BENİM İÇİN HAYALLERİMDE YAŞAYACAK “NADİR bir IŞIK”OLARAK KALACAKSIN..

Çok Erken Ayrıldın, bu rüyadan..Daha seninle Çok ANTENMANLAR YAPACAK, daha seninle çok odalarımızı paylaşacak ve yine ŞAMPİYONLUKLAR YAŞAYACAKTIK..ELVEDA BİLE DİYEMEDİM SANA..Hadi Artık BU SON TOP OLSUN diyemedim sana..

DOSTUM, ARKADAŞIM, HARİKA İNSAN.. ”KELİM ,KELTOŞUM” .. Ben artık kimden akıl almak için Telefon açacağım?.. Kime soracağım? Bir acı hissettiğimde “ BANA HANGİ DOĞAL İLACI ÖNERECEKSİN? “ diye..Hakan’a ne zaman soracağım,’NADİR GELİYOR MU? BU AKŞAM ANTRENMANA?’ DİYE..

BUNDAN BÖYLE, BİR YANIM HEP EKSİK OLACAK..

SEVGİYİ, ARKADAŞLIĞI, HER ŞEYDEN ÖTE, PERVASIZCA HER ŞEYİNİ MENFAATSİZ PAYLAŞACAK KADAR DOSTLUĞUNU.. HİÇ AMA HİÇ UNUTMAYACAĞIM..UNUTMAYACAĞIZ..

Eğer bu maçın Rövanşı varsa o tarafta, BEN SENİNLE AYNI TAKIMDA , YİNE SENİN VETERAN TAKIM ARKADAŞIN OLMAK İSTİYORUM..

SENİ RAHMETLE ANIYORUM.. NADİR’im

Babalar günün Kutlu olsun Sevgili Dostum…

Görüşmek Dileğiyle..