İŞTE HAYALİMDEKİ BAŞKAN

Ateş Çelik Bergama Belediyespor- Gelişim Koleji maçındayız.

“Aşağıdaki resimde hangisi belediye başkanıdır?” diye sorsam tahmin edebilir misiniz?

Zor değil mi?

Tribünde seyircilerin arasında sade bir vatandaş gibi maçı takip eden kişi Bergama Belediye başkanı Mehmet Gönenç. ( siyah tişörtlü, gözlüklü olan)

Yanında ne bir koruma, ne protokol, ne oraya buraya koşturan, vatandaşı ittiren, kaktıran adamlar var. Sade, tek, herkes gibi, tişörtünü gömleğini giymiş, takımını desteklemeye gelmiş.

Maç muhteşem. Setler kafa kafaya gidiyor.

Salon dolu. Seyircilerde, başkan da sadece ve sadece takımlarını destekliyorlar. En ufak bir taşkınlık, en ufak bir kötü söz, bir küfür yok. Aralarda çoluk, çocuk, kadın erkek başkanın yanına gidiyor, sohbet ediyorlar. Herkesle sıcak.  İnsanların ona bakışında sevgi var, içtenlik var, samimiyet var.

2-2 den Uzatmaya giden maçı, uzatmanın uzatmasında Bergama Belediyespor 3-2 kaybetti. Başkan ve Seyirciler verilen voleybol ziyafeti için her iki takımı da ayakta alkışladı. Başkan salonun kenarında gözyaşı döken oyuncularına moral verdi.

Sonrada sade bir vatandaş gibi seyircilerin arasında dışarı çıkıp oradaki insanlarla sohbet etti.

Bergama deyip geçmeyin. Türkiye’nin pek çok ilinden büyük, 103 bin nüfuslu koca bir ilçe. İstese yanında şoförü, koruması, yalakası bir sürü adamla gelip protokole oturabilirdi.  Hatalı hakem kararlarında el kol hareketi yapıp tribüne oynayabilirdi.

 

Ama yapmadı.

O sade olmayı, insanların arasında olmayı tercih etmiş, sadeliği özümsemiş biri.  Hep istediğimiz şeyler değil mi bunlar? Bizden biri olsun, bizimle olsun…

 

İzmir Büyükşehir Belediyesi için ismi geçiyormuş. Bir sporsever olarak dilerim ki Partisi onu aday gösterir. Böyle centilmenlere, spora destek verenlere sadece İzmir’in değil tüm Türkiyenin ihtiyacı var.