Amerika’da yaşayan bir ağabeyimiz ( Ki kendisi, kendini biliyor, isterse adını da yazarız) orada gördüklerini, yaşadıklarını, sporla ilgili ilginç haberleri, Amerikan Üniversiteler arası lig (NCAA) ile ilgili bilgileri zaman zaman bizimle paylaşırdı.
Son dönemlerde ses seda çıkmayınca; ‘Hocam hayrola bize küstünüz mü?’ diye sordum.
‘Yok, hayır. Neden küseyim?’ dedi.
‘Hocam; artık bizimle pek bir şey paylaşmıyorsunuz..’ dedim
‘Bıktım, bezdim, artık pes ettim be Denizciğim’ dedi.
‘Hocam hayrola?’ dedim
‘Deniz; Artık ülkem insanını tanıyamıyorum. Bilgi fakiri ama çok bilmiş, kaliteden, okuduğunu anlamaktan aciz ama bunca cehaletine rağmen utanıp sıkılmadan senin yanlış bildiğini iddia eden bir sürü insan.
Adama buradan olumlu ve eğitici bilgiler paylaşıyorsun dönüp sana milliyetçilik taslıyor. ‘Emperyalist’ diyor, ‘kapitalist’ diyor vs. ve. Sorsan kelime anlamını bilmez! Tartışmaya kalksan guguk kuşu gibi aynı şeyleri söyleyip duruyor. Boşuna kendi enerjinden harcıyorsun, kendini yoruyorsun’ dedi.
‘Hocam; Böyle yaparsak, pes edersek meydanı onlara bırakmıyor muyuz? Bu durumda insanlar gerçekleri nasıl öğrenecekler?’ dedim.
‘Sana bu yolda kolaylıklar diliyorum. Ama en azından ben kendi adıma pes ettim. Ümidim kalmadı’ dedi.
Bir kaç gündür yaşadıklarımdan sonra ben de bunları düşünmeye başladım.
Yazdığımız bir yazı ile ilgili bir kaç kişi yorum yapmış. ( https://evoleybol.com/2018/05/21/13406/ ) Yaptıkları yorumdaki yanlışlıkları düzeltmeye çalıştıkça ‘ Ama şöyle…’ diye girip bir önceki yorumda yazdığı şeyleri tekrar yazıyor. ‘Verdiği yanlış bilgileri insanlar doğru kabul eder’ diye bir yazar sorumluluğu ile hareket etmeye kalktığında da hem vaktinden hem de enerjinden yiyorsun!
Ama netice de elimizdeki ‘mal’ bu!
Sadece bana yönelik mi bu yazdıkları? Hayır. Kendileri gibi düşünmeyen, ‘Aman da En büyük takım sizin takım’, ‘Siz var ya bir numarasınız’ ‘Ohh ne kadar güzel sizi sevmek’ demeyen herkese kusuyorlar cehaletlerini.
Pes edip ortalığı bu ‘mal’lara bırakmak ve bildiğimiz doğru yolda yürümek arasında zaman zaman gidip gelsem de o arkadaşları sevindirmeyeceğim. Köpek bile eğitimle bir şeyler öğrenebiliyorken insan neden öğrenemesin?
Haksız mıyım?