BÜKREŞ’TE İTALYANLARDAN ZOR KURTULDUK: 3-2

Bükreş’te oynanan CEV Şampiyonlar ligi dörtlü finalinde dün ilk maçlar oynandı.

Biz diğer bazı yazar arkadaşlar kadar şanslı(!) değildik. Onlar  Vakıfbank’ın davetlisi olarak maçı salondan canlı izleyip izlenimlerini aktarırken, biz internetin başında Türkiye Şampiyonu Vakıfbank ve İtalya Şampiyonu Imoco Volley Conegliano’yu karşı karşıya getiren maçı izlemeye çalıştık.

‘İzlemeye çalıştık’ dedim çünkü bağlantı bir gidip bir geliyor, ekran donuyor, en kritik anlarda ‘sayı oldu mu olmadı mı?‘ telaşı bizi sararken sayfayı yenileyip yine maçı izlemeye çalışıyordum. Diğer yandan da ‘Sen biraz uslu bir adam olsan, suya sabuna dokunmayan yazılar yazsan ya da yazdığında ‘Aman da ne kadar muhteşemsiniz, mikemmelsiniz, anlatmaya gerek yok’ diye yazılar yazsan bu ekran başında bu eziyeti çekmezdin’ diye kendime kızdım.

Kızdım kısmasına ama bütün bunlar ne yazık ki yapabileceğim bir şey değil. ( ‘Ne yazık ki’ diyorum çünkü bazen öyle şeyler de yapabilmeyi isterdim) Geçen sene antrenmanına katıldığım Vakıfbank bana bir forma hediye etti diye onlarla ilgili bir yazı yazarken ‘Ulan adamlardan forma da aldın, kalkıp bir de eleştiriyorsun, nankör’ diye içim içimi yemişti.( https://evoleybol.com/2018/03/27/hakemler-boyle-istedi-vakifbank-finalde/ )

Yani sizin anlayacağınız maçı size anlatacak kadar ya da burada yazacak kadar, kesintisiz izleyemedim.

İlk iki seti vakıf aldı. Vakıfbank 2-0 öne geçtiğinde bile ben temkinliydim. Çünkü bu sene Şampiyonlar ligi B grubunda temsilcimiz Fenerbahçe ile aynı grupta oynayan İtalyan takımı, her iki maçta da 2-0 geriden gelip  3-2 almıştı.

Nitekim üçüncü sete İmoco Volley çok hızlı girdi. Öyle güzel savunma ve hücum yaptılar ki adeta top düşürmediler. Üstüne de etkili servisler gelince her geçen dakikada farkı daha fazla açtılar. Özellikle geçen sene Vakıfbank’tan gönderilen Hill ayrı bir istek ve hırsla oynadı. Seti açık ara 25-17 alarak ‘Ben geliyorum’ dediler.

Üçüncü sette dağılan Vakıfbank dördüncü sette de toparlanamadan İmoco seti 25-15 aldı. Ben artık Fenerbahçe maçlarında olduğu gibi, geriden gelen  İmoco’nun bu maçı da alıp götüreceğini düşünüyordum. Uzatma setini  ‘totem yapıp’ izlemedim. Bir süre sonra Facebook’ta ‘Yarabbi çok şükür! Zor da olsa finaldeyiz’ gibi paylaşımlar görünce son seti açıp izledim. Skor 15-14 lehimize iken yaptığımız bir hücumda hakem sayıyı İmoco’ya verdi ve durum 15-15 oldu. Vakıfbank teknik yönetimi görüntülü değerlendirme sistemi istedi. Görüntülerde top açık şekilde  İtalyan oyuncunun elinden gitmişti. Hakemlerin manipüle edecekleri bir durum kalmamıştı. Peki Görüntülü değerlendirme sistemi (GDS ya da Challenge) olmasaydı ne olacaktı? O sayısı Vakıfbank değil de İmoco alsaydı maçı alır mıydı? Kim bilir.! Ama bu sayı ‘Bir hakem maçın kaderi ile nasıl oynayabilir?’ sorusuna net bir cevaptı. Her şey ayan beyan ortada olunca  El mecbur sayıyı Vakıfbank’a verdiler ve Vakıfbank o seti zor da olsa 16-14 alarak adını finale yazdırdı.

Vakıfbank kaptanı Gözde Kırdar maçtan sonra ‘Hayatımda oynadığım en zor maçlardan biriydi. Kaybetmeyi düşünmem normalde ama bu maçta beşinci sette bir ara ‘Galiba kaybediyoruz’ diye düşündüm. Sonra geri döndük ve maçı aldık‘ dedi.

Bu gün finalde Vakıfbank ev sahibi Alba Blaj ile karşılaşacak. Bana göre Vakıfbank finali dün zaten oynadı. Alba Blaj normal koşullarda Vakıfbank’ın asla ayarında değil.  Ama dün beş sette harcanan efor, Alba Blaj’ın ev sahibi olması, maçın Kadın voleybol maçı olması gibi faktörleri göz önüne aldığımızda dikkatli olmamız gerektiğini düşünüyorum.