NEFRET: Arapça kökenli bir kelimedir. TDK sözlüğünde “Bir kimsenin kötülüğünü, mutsuzluğunu istemeye yönelik duygu”, “Tiksinme, tiksinti” olarak açıklanmıştır.
Günlük dilde nefret etmek, nefret duymak, nefret uyandırmak gibi deyimleri kullanırız.
Nefret zehirli bir duygudur. Önce içimizdeki sevgiyi öldürür. Nefret özel çaba gerektiren duygu değildir. Negatif duygular kendiliğinden gelir. Nefret muhatabından ziyade kişinin kendisini içten içe çürütür. Diğer yandan kişinin nefretle dolması aklı selimini de ortadan kaldırır.
Nefretin panzehiri sevgidir. İçimizde sevgiyi büyütmediğimiz zaman nefret gelişme zemini bulur.
BİR SÖZ
Bir toplum gerçeklerden ne kadar uzaklaşırsa gerçeği söyleyenlerden o kadar nefret eder.
George Orwell
BİR FIKRA
KIRMAK ŞART DEĞİL
Emekli Mehmet Efendi’nin etrafında gençler toplanmıştı.
Bir öğrenci söz aldı:
–Çağımız sahtelikler çağı, kimin doğru kimin yanlış olduğunu tam bilemiyoruz . Bu nedenle ben bazılarının içinde ne olduğunu anlamak için onu kırmak gerek, diye düşünüyorum, dedi.
Emekli Mehmet Efendi gülümsedi, sonra cevap verdi:
–Eğer insanı fındık ve ceviz gibi bir şey olarak düşünüyor, içinde ne var diye merak ediyorsan illa kırmak şart değil. Şöyle el yordamıyla bir tartı ver. İçi çürümüş ve boşalmışsa anlayacaksın. O her şeyi ile hafif olur zaten. Kırıp da küf kokusunu almaya gerek yok.
EVOLEYBOL.COM 