Jose Roberto Guimaraes, 3 olimpiyat altın madalyası olan tek Brezilyalı antrenör.
1992 deki Barselona Olimpiyatlarında erkeklerde başında bulunduğu takım ile olimpiyat şampiyonu oldu. Daha 38 yaşındaydı.
2008’de Pekinde bu sefer bayanlarda finalde Amerika’yı yenerek ikinci Altını boynuna taktı.
2012 Londra Olimpiyatlarında Finalde yine Amerika ve Brezilya vardı. Yine 3-1 lik sonuçla Şampiyon olan Brezilya oldu.
2016 yılında Olimpiyatlar Brezilya’nın Rio şehrinde yapılıyordu. Olimpiyatlar Brezilyada olunca doğal olarak herkesin beklentisi Brezilya’nın şampiyon olmasıydı. Öyle ya son iki olimpiyatın şampiyonu Brezilya üçüncü altın madalyasını almak için diğer takımlara göre saha ve seyirci gibi büyük bir avantaja sahipti.
Nitekim Brezilya takımı grupta oynadığı 5 maçta da ( Rusya, Japonya, Güney Kore, Arjantin, Kamerun) rakiplerine tek set vermeden grubu lider bitirdi. Çeyrek Finalde rakibi diğer grubun dördüncüsü Çin’di. Çün grupta oynadığı 5 maçta sadece iki galibiyet almıştı. Kağıt üstünde Brezilya karşısında kimse Çin’e şans tanımıyordu. Ama maç kağıt üstünde değil saha da oynanıyordu. Çekişme ve heyecan içinde geçen maçı Çin 3-2 kazandığında koca salonda gözyaşları sel olup aktı. Oyuncular, seyirciler, herkes… Jose Roberto Antrenör sandalyesine yığılmış, hala sonuca inanamayan gözlerle dalıp gitmişti.
Maçı annesi ile birlikte reklam panolarının hemen kenarında izleyen Jose Roberto’nun torunu Felipe de ağlayanlar arasındaydı. Annesi onu dedesinin yanına gönderdiğinde küçük Felipe gözyaşları içinde dedesine sarıldı.
Jose Roberto daha sonra bu anı şöyle anlatacaktı .”Felipe bana geldiğinde kalbim kırıldı Ama dedesi güçlü olmak zorundaydı. Ona ‘Bu hayatın bir parçası. Bir gün kazanırsın, bir gün kaybedersin. Diğer takım bizden daha iyiydi ve kazanmak için daha çok çalışmalıyız. Ona o mesajı vermeliydim‘
En acı anda bile toruna altın bir öğüt vermişti. İşte büyük antrenörlük bu..
EVOLEYBOL.COM 