Türkiye; 2017 Avrupa Bayanlar Voleybol Şampiyonasında Üçüncü oldu. Futbolsever mümtaz Türk medyası ve devlet büyüklerimiz bu başarıya gözünü kapatmış olsa da bizler, Voleybolseverler, kendi çapımızda, sosyal medya hesaplarımızda sevincimizi sevdiklerimizle paylaştık.
Özellikle Üçüncülük için oynadığımız Azerbaycan maçında çok iyi oynayarak madalya almamızda büyük payı olan oyuncularımızdan Gözde Kırdar ve Neriman Özsoy’dan gelen “Milli takımı bıraktılar” haberi ise bizi üzdü.
Maçın ertesi günü Gözde Kırdar’a “Şahsınızda tüm ekibi ve arkadaşlarınızı tebrik ediyorum. Gurur duyduk. Emeğinize sağlık. Tek üzücü tarafı bırakmış olmanız” dedim.
“Çok teşekkür ederim çok sağolun. İnanın çok mutlu ve gururlu bir şekilde bırakıyorum. İnşallah Allah herkese nasip eder” dedi.
“Sanırım bayağı zamandır oynuyorsunuz” dedim. ( “Bir bayana yaşı sorulmaz”dan yola çıkarak aynı soruyu başka bir yoldan soruyorum😉)
“2000’den beri milli takımdayım. 2003’den beri A milli takımdayım. Bayağı bir zaman oldu yani😊” dedi.
Yaş mevzusuna konuyu getirip kendisini germek istemediğimden hemen konuyu değiştirdim.” Bu süreçte sanırım iki Avrupa üçüncülüğü, bir Grand prix üçüncülüğü var” dedim
“Bir de 2012 Londra Olimpiyatları var. Onu unutmayın” dedi. (Onu unutmak mümkün mü? Türkiye’nin olimpiyat tarihinde bir ilk yaşanmıştı. Takım sporlarında ilk defa bir takımımız olimpiyata katılmıştı)
“Voleybolu bırakmak için henüz erken değil mi?” dedim.
“Seneye 33 yaşında olacağım. Voleybolu bırakmamım iki sebebi var. Birincisi ve en önemlisi; Artık anne olmak istiyorum. İki ay önce evlendim biliyorsunuz. Eşimle birlikte kocaman bir aile olmak istiyoruz. Allah nasip ederse..O yuzden de voleybolu bırakmak istiyorum
İkinci sebebi de şu; Ben her zaman en iyi seviye de ve en iyi yerde bırakmak istedim voleybolu. Şu anda da vakıfbank benim için en iyisi ve en yüksek seviyesi. O yüzdn en iyi yerde bırakıp çok güzel anılarla veda etmek istiyorum voleybola” dedi.
“Peki bu uzun kariyeriniz boyunca aklınızda kalan, unutamadığınız bir maç var mı?” diye sordum.
“2011 yılında Olimpiyatlara katılmak için oynadığımız Rusya maçı” dedi.
“Aklınıza ilk gelen rakip oyuncu?” dedim
“Fenerbahçeli Kim yeoun-Kong” dedi.
“Azerbaycan dönüşü sizin için karşılama töreni falan oldu mu? Haberlerde falan görmedik de” dedim.
“Olmadığı için görmemişsinizdir” dedi.
“Üzüldüm” dedim.
Bir şey demedi.
Kendisine facebookta yeni açtığımız Grubumuzda bir üyemize Onun imzalı formasını hediye etmek istediğimizi söyledim.
“Şu an ailemin yanında dinleniyorum. Bir kaç gün sonra İstanbula döndüğümüzde göndereceğim” dedi.
“Bizim forma alacak paramız var canım. Siz sadece imza atarsanız..” diye söyledim ki röportaj vesilesi ile kendisinin formasına “konmak” niyetimiz olmadığını bilsin.
“😊Estağfirullah ne demek. Siz iyi bir şey yapıyorsunuz, ben de size yardım ediyorum. Malum voleybol bir futbol, basketbol olamadı ne yazıkki. O yuzden bizim formaları bulmak neredeyse imkansız. Ben seve seve yollarım merak etmeyin” dedi.
Kendisine Voleybol oynayacağı bu son senesinde ve sonraki hayatında başarı ve mutluluk dileyip röportajımızı bitirdik.
Gözde Kırdar hırsı, isteği, profesyonelliği ve insancıl yönleri nedeniyle çok beğendiğim bir oyuncu. Umuyorum onun yerine aynı özellikleri taşıyan biri doldurmayı başarır.
EVOLEYBOL.COM 
1 Comment