Anlık duygularla hareket etmeyi sevmiyorum. Örneğin kızgınlık, kırgınlık ve üzüntü ile yazı yazdığım zaman bazen kırıcı olabiliyorum. Epirden Hoca’nın cenaze töreninden sonra da olayın sıcaklığı ile hareket etmek istemedim.
Hasan Uğur Epirden bu ülkenin Voleyboluna yıllarca Antrenör, yönetici ve gazeteci yazar olarak katkı yapmış bir insandı. Seversiniz-sevmezsiniz gerçek bu. Ülkemize plaj voleybolunu getirmiş, Başkanlığını yaptığı ‘Epirden Beach Volley’ ekibi ile 25 yıl boyunca binlerce organizasyona imza atmış, bu sporu kitlelere sevdirmişti.
Son yıllarda, yaptığı bu organizasyonların Federasyon tarafından çeşitli bahanelerle engellendiğini, Federasyonun devlet imkanlarını kullanarak kendisine rakip olduğunu ama işi beceremedikleri için de bu sporun gittikçe kan kaybettiğini, eskiden bir çok sponsor varken şimdi can çekiştiğini söylüyordu.
Kendisinin de görev aldığı geçmiş Federasyonlarda Voleybolu bu düzeylere getirmek, büyütmek için yaptıkları çalışmaları, artan marka değerini, çoğalan sponsorları ve bunlar için nasıl çaba gösterdiklerini anlatırdı. Bunca tecrübeye rağmen fikirlerinin sorulmamasını, bir köşeye öylece atılmış olmasına kırgındı kızgındı.
Bu duygularını da yazılarında ifade ediyordu.
63 yaş gibi çok genç bir yaşta öldü.
Canlısına gereken saygıyı, önemi vermeyen Türkiye Voleybol Federasyonu yönetimi, ölüsünü de görmezden geldi. Hadi onların ‘Ohh be bir muhaliften kurtulduk’ diye seviniyor olabileceğini düşünelim peki Kurucusu olduğu Voleybol Antrenörleri Derneği neden bir şey yapmadı?
Yazacak çok şey var. Ama bazen her şey de yazılmaz. Şunu unutmamak lazım ki ölüm herkes için var ve ‘her fani bir gün ölümü tadacaktır.’ O zaman herkes yaptıkları ile anılacaktır..
Rahmetle…
EVOLEYBOL.COM 