GELECEĞİN YILDIZLARI NEREDE YETİŞİYOR ?… / Deniz Arslan

Birkaç hafta önce Epirden hoca ‘İzmir’e Hikmet İnanlı ve Mustafa Ünal hoca’nın çalıştırdığı Park Antalya takımı gelecek. Tamamen kendi yetiştirdikleri çocuklarla oynuyorlar. Gidip görüşsen ve bir yazı yazsan böylece biz de alt yapılara önem veren kulüplere destek için bir yazı yazmış oluruz’ dedi.

İtiraf ediyorum!

Ismarlama yazı yazmayı sevmiyorum.

O gün de bir işim çıkınca maça gidemedim. Dolayısıyla öyle bir yazı yazmadım

Geçen hafta bir anket yayınladık. Orada katılımcılara ‘Sizce ülkemizde kızlarda alt yapıya en çok önem veren ve de yetiştiricilikte başarılı olan kulübümüz aşağıda saydıklarımızdan hangisidir?’ diye sormuştuk.

Anketin altına yorum yapanlardan biri ‘Keşke takımların hepsine gidip izleme ve hocaları ile konuşma şansınız olsaydı. Anket yerine o yazıları yazmış olsaydınız bizim açımızdan daha anlamlı olurdu‘ dedi.

Attığı taş kafamı yardı, ‘Keşke öyle bir şey yapsaydık’ diye düşündürdü beni.

Hafta içinde maç fikstürüne baktığımda Gaziemir’de Mavi Ege Gazi Gençlik ve Park Antalya’nın maçı olduğunu gördüm.

Hem Epirden hocamın ‘Altyapıya önem veren kulüpler’ için söylediği söz hem de okuyucumuzun söyledikleri geldi aklıma.

‘Şu Park Antalya’yı gidip bir izleyeyim, bakalım gerçektende iyi oyuncu yetiştiriyorlar mı?’ dedim.

Salona gittiğimde takımlar sahaya çıkmıştı. Bir tarafta Göztepe, Salihli Belediyesi, Arkas, Balıkesir Belediyesi, İzmirspor gibi birinci ikinci ligde yıllarca oynamış, Pasör, Meltem Tülengen, diğer tarafta 2003 doğumlu Eylül Ersot, bir tarafta ortada Vakıfbank Güneş Sigorta, Pursaklar Belediyesi, Rota Koleji gibi takımlarda oynamış Eda Şengünlü, karşısında 2003 doğumlu Seher Aksoy, Smaçör olarak Gelişim Koleji, Rota Koleji, Acarspor gibi takımlarda oynayan Bengü Cebeci‘nin karşısında 2001 doğumlu Merve Aykın, Denizli, Karşıyaka Voleybol, İzmirspor, gibi takımlarda Pasör çaprazı mevkisinde oynayan Öykü Hacıeyüpoğlu‘nun karşısında 1998 doğumlu Büşra Ergüven vardı.

Diğer oyuncular da farklı değildi.

Kenarda oyuna girmek için hakemden işaret bekleyen Liberolara baktım. Bir tarafta Gelişim Koleji, Rota koleji, Acarspor gibi takımlarda oynayan Ecem Solakoğlu diğer tarafta Takımın en tecrübelisi (!) 1996 doğumlu Rojda Bektaş vardı

Şimdi voleybolun ‘V’sinden anlayan birine ‘Bu maçın sonucu ne olur?’ diye sorsanız ‘Bu maçı Mavi Ege rahat rahat, antrenman havasında alır’ der.

Ben de ‘Çocukları çok ezmeseler bari’ diye içimden geçirdim.

Maç başladı.

Oda ne! Park Antalya oyuncuları Japonlar gibi, Taylandlılar, topu düşürmemek için oradan oraya atlayıp zıplıyor adeta topu düşürmüyorlardı. Ortada Bensu Başak Engin blokları ile karşı takımın gözünü ilk dakikalardan itibaren korkutuyordu. 1.70 bile olmayan Damla Aksu, 1.80’nin üzerinde boyu olan karşı bloğun üstünden topa vurup sayıyı alıyor, sahadaki kaptan 18 yaşındaki Büşra Ergüven sürekli arkadaşlarını motive edip oyunda tutuyordu.

Setin ortalarına kadar başa baş bir oyun oldu. Bir ara sayı farkı Mavi ege lehine 3-4 sayıya çıktığında Mustafa Ünal Hoca mola aldı. Kızlara sakin olmalarını, kendi oyunlarını oynamalarını, antrenmanda onları çalıştığı pozisyonda topu karşılamalarını istedi. Pasörü de ‘Sadece dördü değil arada iki ve ortayı da kullan’ diye tembihledi.

Ben hemen arkalarında konuşulanları dinledim. O kadar net ve anlaşılır şeyler söylüyordu ki. Açıkçası kızlar sadece onu dinlemiş olsalardı maçı alıp götürürlerdi

Ama işte tecrübesizlik.

Park Antalya ilk seti sonlarına kadar başa baş götürdü. Ancak seti 25-18 kaybettiler. Ezilmemeleri, mücadeleleri beni çok şaşırttı, sevindirdi.

İkinci set 24-24 olarak uzatmaya gitti. Uzatmada pasörün tecrübesizliği kendini gösterdi. Mustafa hoca ısrarla ona ‘Ortaya oyna’ demesine rağmen 10 defa topu Merve Aykın’a attı. Merve de bunların pek çoğunda bloğu geçti ama savunma hücumun Merve’nin olduğu köşeden geleceğini bildiği için ona göre pozisyon alıp geçen topları karşıladı. 26-24 yenildiler

Son set de 25-22 bitti

Bakıldığında sonuç 3-0 gibi net bir skorla bitmiş olsa da kesinlikle kafa kafaya oynandı. Maçtan sonra rakip takım antrenörünün de dediği gibi ‘Son ana kadar mücadele ettiler, topu düşürmediler’

Çıkışta Mustafa Ünal hoca ile biraz sohbet ettik.

17 yıl Profesyonel olarak Voleybol oynamış ki bunların 7 yılı Arkas gibi Erkek Voleybolunun en önemli kulübünde geçirmiş. ‘Başımızda büyük bir tecrübe olan Hikmet İnanlı hoca ile kendi tecrübelerimizi Antalya’nın gençlerine aktarmaya çalışıyoruz’ dedi.

Maçı kaybettiği için üzgündü.

‘Hocam takımınız çok iyi oynadı, mücadele etti. Burada gelecek vaad eden oyuncular var’ dedim.

‘Yani ikinci seti alabilirdik. Belki sonuç da farklı olurdu. Ama işte bazen siz ne derseniz deyin oyuncu sahaya çıktığında heyecan ve tecrübesizlikten söylenenleri unutabiliyor. Bir oyuncum 2003, iki oyuncu 2001, iki oyuncum 2000 doğumlu. İnşallah daha iyi olacaklar’ dedi.

Kendisini tebrik ettim.

Böyle yürekli, istekli, mücadeleci oyuncuları yetiştirdikleri için Park Antalya kulübü yöneticilerine, Hikmet İnanlı ve Mustafa Ünal hocaya bir voleybolsever olarak teşekkür ediyorum.

Türk Voleybolunun böyle kulüp ve yetiştiricilere ihtiyacı var. Umuyorum Antalya halkı ve idarecileri de onlara gereken desteği verir?